از هر دری سخن
گشت زیبایت صفای دلم گردید زمانی که از خود و بودن خود رمیده بودم . اندیشدن به تو آرام می سازدم .از هر دری سخن
گشت زیبایت صفای دلم گردید زمانی که از خود و بودن خود رمیده بودم . اندیشدن به تو آرام می سازدم .دلتنگ او
دلم دلتنگ اوست که
دستانم
دستان پر مهرش را می جوید
وچشمانم
برای دیدار او بی تاب است
گوشم
تشنه ی شنیدن مهربانی او
و لبم
گرم از بوسه های مستانه ی اوست
و دلم دلتنگ او
.......................
قلب من
برای خواستنش می تپد
وسرنوشتش
همانند من است
.........................
دردهایم را نوشیده
و اشک هایم را در بستر گونه هایم دیده
دلتنگی هایم را در تمام مهربانی اش جا داده
...
دلم دلتنگ اوست
او که می آید
از راهی دور
خسته تر از من
مرا سیراب می کند
ازعشق
از محبت
از خواستن
و همچون شبنم صبحگاهی
گلبرگ های آلوده ی دلم را
شستشو می دهد
من دلتنگ اویم
بزرگداشت حافظ رحمت الله علیه
یه سر رسیدی دارم که زیر بعضی از صفحاتش مناسبت های مختلف نوشته شده .
اما صفحه اول همون سر رسید ، مناسبت هاو رویدادهای مهم تاریخی رو جداگانه چاپ کرده .
هرچی دقت کردم روز بزرگداشت حافظ رو در اون صفحه ندیدم .
نمی دونم چشم من چشم نیست یا ارزش و اعتبار حافظ بیچاره کمتر از آب و هوا و غذا و
دخانیات و هزار کوفت و مرض دیگه هست که جزء رخدادهای مهم تاریخی به حساب میان .
بیستم مهر ماه روز بزرگداشت حافظ رحمت الله علیه است . بیاید برای
بزرگداشت آن مرحوم فاتحه ای بخوا نیم و امشب به یادش
به دیوان پر رمز و رازش تفالی بزنیم .
............................................................
ای پادشه خوبان داد از غــــــــم تنهایی
دل بی تو به وقت آمد وقت است که باز آیی
ای درد توام درمان در بستر ناکامی
وی یاد توام مونس در گوشه ی تنهایی
مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد پایان شکیبایی
دائم گل این بستان شاداب نمی ماند
در یاب ضعیفان را در وقت توانایی
در دایره ی قسمت ما نقطه ی پرگاریم
لطف آنچه تو فرمایی، حکم آنچه تو اندیشی
فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست
کفر است در این مذهب خود بینی و خود رایی
یا رب به که بتوان گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هر جایی
دیشب گله ی زلفش با باد همی گفتم
گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی
صد باد صبا آنجا با سلسله می رقصند
این است حریف ای دل تا باد بپیمایی
ساقی چمن و گل را بی روی تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی
زین دایره ی مینا خونین جگرم می ده
تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی
حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد
شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی
آرامگاه حافظ در شیراز ، حافظیه
در آرزوی نوشتن
قدیما گاهی آنقدر راحت در خودم فرو می رفتم که اطرافیانم با
ادوات کشاورزی از قبیل بیل و کلنگ باید منو از ته خودم بیرون می آوردند .
اما امروز نمی تونم آرام دستامو زیر چونه هام بهم گره بزنمو شروع کنم به ساختن دنیای رویایی خودم .....
این روزها از لطف اطرافیانم هیچ وقت نتونستم داستان دنیای رویاهامو به پایان برسونم .اصلا با وجود اطرافیان در منزل می شود در دریای خود غرق شد؟
مگه می شه به کارهای دلت برسی دل خواسته ؟؟؟؟؟؟
اصلا می تونی بی دغدغه برای افکارت شاخ بزاری ، دم بزاری ؟؟؟؟!!!!
می گین نه پس ببینین چی می کشم من :
مثلا ی موقع نوشتنت میاد . حالا این درست موقعی هست که ی ساعت قبلش به دخترت قول دادی می بریش بیرون . حالا چند دقیقه قبل ازرفتن قلم و کاغذ دست گرفتی تا اون چیزی که به ذهنت اومده رو مثلا بنویسی .
اون وقت یکی با غر زدن هاش که پاشو ، دیر شد ، خودت قول دادی هی رشته ی افکارت رو پاره می کنه .
یا تازه رفتی سراغ نوشتنت همون یک نفر از اطرافیانت ( شما فرض کن دختر گلت ) دیکته نوشتنش میاد یا همسر گرام شام خوردن و میوه خوردن در کنار همسر و فرزندش میاد . یا از صبح تا آخر شب کار بیرون و بشور و بساب حالا
می خوای خیر سرت بیای پشت سیستم همون یک نفر ها کاردستی برای مدرسه می خوان ، بلوز و شلواری که تازه از رو بند گرفتی رو اتو کرده روی چوب رختی می خوان و ....
حالا من نه شما ، شما نه ی عابر غریبه ، اصلا می شه نوشت ؟
نمونه ش همین نوشته الان که دو ساعتی دستمه و اصلا نفهمیدم چی نوشتم .
ولش کن بابا . برم بخوابم . صبح زود باید پا شم برم مدرسه و دوباره همین ماجراها ...
جمله ی بی ربط 1 : 
کاشکی فردا لا اقل ی مهمونی ، خونه ی دوستی دعوت بودم !!!
جمله ی بی ربط 2 : 
آخ که چقدر دلم هوس چیپس و ماست موسیر کرده !!!
میلاد امام رضا (ع)
دستم به ضریحت نمی رسد
من اینجا
تو آنجا
دلم در حریم خانه ات
چون کبوتری سفید ، گشت
امشب
تمام قصه ی عمرم را
به گوشه ی ضریح دلت
گره می زنم
حاجت روا می شوم
می دانم
امشب دلم
در من نیست
برای رسیدن به کویت
فرسنگ ها راه را پیموده
دلی با پای پیاده
و چقدر به اجابت نزدیک است
من امشب با توام
در تو
و در حریم کویت
پای کوبان
می رقصم
دیگران هر چه می خواهند بگویند
اما من امشب
با توام
در تو.............
میلاد با سعادت امام رضا ( ع ) مبارک باد
جمعه ی دل انگیز
تق تق تق
خورشید خانم با انگشت هاش زد به پنجره که باز کن منم .
تا بیام لب پنجره ، اون رفته بود اما انوار طلایی امیدش رو
از لای چین های پرده به درون اتاقم فرستاد و روی فرش پهن کرد .
به بیرون نگاه می کنم .
هوا، هوای بهاریه ؛ هوای بودن ، هوای روئیدن...
من امروز می خوام زندگی رو نفس بکشم ،
شادی و نشاط رو به تک تک سلول های بدنم هدیه کنم .
جمعه ست ولی من روز را با فکرهای خوب شروع می کنم .
به خودم انرژی مثبت می دم .
نمی زارم غروب جمعه ، دلتنگی هاشو برام به ارمغان بیاره .
نمی زارم . نمی زارم ...
امروز دنیا مال منه .
امروز من ارباب همه ی لحظه هام خواهم بود...
دوستان عزیزم سلام
روز جمعه تون بخیر ...
