سارای من
آن روز را که تو را به دنیا آوردم ،
نمی دانستم دلیل بودنم برای لحظات نابود شده ام خواهی شد.
بمان و زندگی را در دستان کوچکت حس کن...
تمام لحظات عمرم نثارت تا
نفس های پاکت بی تردید ترا به ابدیت بکشاند...
گل زیبای زندگیم ، بیش تر از همه و همیشه دوستت دارم...
پی نوشت : با عرض معذرت از دوستان گلم بخاطر حضور بسیار کمرنگم در نت . باور کنید فعلا حسش نیست .
این یه پست هم اگه بخاطر سارا نبود عمرا اگه میزاشتم .
امیدوارم که زودتر برگردم .