از هر دری سخن

گشت زیبایت صفای دلم گردید زمانی که از خود و بودن خود رمیده بودم . اندیشدن به تو آرام می سازدم .

از هر دری سخن

گشت زیبایت صفای دلم گردید زمانی که از خود و بودن خود رمیده بودم . اندیشدن به تو آرام می سازدم .

رویش عشق

 

ابر و باد و عشق  

 

عشق و باران 

 

باران و من و خاک 

 

خاک و بخشندگی و پذیرش ... 

 

و اینک زندگی آغاز می شود 

 

رویش عشق و  

 

تنیدن آن بر درخت زندگی 

 

من و تن و دل...

 

نظرات 3 + ارسال نظر
علی محمد محمدی شنبه 27 مهر‌ماه سال 1392 ساعت 12:19 ق.ظ http://ermes-3.blogsky.com/

و خاک. خاک پذیرنده اشارتی است به آرامش

سلام

باران ،عشق ، پذیرش ، رویش ، .. و آغاز زندگی

ترتیب شاعرانه و قشنگی ست

سلام.
ممنون از لطفتون.

ویس دوشنبه 13 آبان‌ماه سال 1392 ساعت 10:57 ب.ظ

آخ که چقدر خوشم میاد این روزا همه دارند از عشق حرف می زنند. این معجزه ی شاه فصل فصول است

سلام
خدارو شکر باعث شادیتان شدیم ها

ویس جمعه 17 آبان‌ماه سال 1392 ساعت 11:25 ق.ظ

میوه ی درخت عشق ، رنج است ولی رنجی سازنده. رنجی استخوان سوز

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد