از هر دری سخن
گشت زیبایت صفای دلم گردید زمانی که از خود و بودن خود رمیده بودم . اندیشدن به تو آرام می سازدم .از هر دری سخن
گشت زیبایت صفای دلم گردید زمانی که از خود و بودن خود رمیده بودم . اندیشدن به تو آرام می سازدم .زنان فداکار
از حماسه و فداکاری زنان در طول تاریخ داستان ها نوشته و
شعر ها سروده شده .
چندی پیش در جایی مطلبی کوتاه در مورد فداکاری زنان خواندم
که خواندن اون توسط شما خالی از لطف نخواهد بود :
بر بالای تپه‌ای در شهر وینسبرگ آلمان، قلعه ای قدیمی
و بلند وجود دارد که مشرف بر شهر است.
اهالی وینسبرگ افسانه ای جالب در مورد این قلعه دارند
که بازگویی آن مایه مباهات و افتخارشان است:
افسانه حاکی از آن است که در قرن ۱۵، لشکر دشمن این
شهر را تصرف و قلعه را محاصره می‌کند.اهالی شهر از زن
و مرد گرفته تا پیر و جوان، برای رهایی از چنگال مرگ به
داخل قلعه پناه می‌برند. فرمانده دشمن به قلعه
پیام می‌فرستد که قبل از حمله ویران کننده خود
حاضر است به زنان و کودکان اجازه دهد تا صحیح و
سالم از قلعه خارج شده و پی کار خود روند.
پس از کمی‌مذاکره، فرمانده دشمن به خاطر رعایت آیین
جوانمردی و بر اساس قول شرف، موافقت می‌کند
که هر یک از زنان در بند، گرانبها ترین دارایی خود را
نیز از قلعه خارج کند به شرطی که به تنهایی قادر به
حمل آن باشد. نا گفته پیداست که قیافه حیرت زده و
سرشار از شگفتی فرمانده دشمن به هنگامی‌که هر یک
از زنان ،شوهر خود را کول گرفته و از قلعه خارج می‌شدند
بسیار تماشایی بود.
پرنده ی در بند
در زیر باران عشق
پرنده ای
امید آواز بر شاخسار را
در ذهن خسته ی خود نقاشی می کرد
اما درخت
چترش را بسته بود
سیلاب خاطره
پرنده را برد
و لا به لای کتاب قصه ی کودکی
زندانی کرد
هیچکس
سرنوشتش را از او نپرسید
و کودک قصه خوان
از راز پرنده ی کتابش با خبر نبود
تقدیم به او که خواهد ماند
دیوانه چون طغیان کند زنجیرو زندان بشکن
از عشق لیلی حلقه ای بر گردن مجنون کند
گمنام آمدم ، گمنام تر می روم.
عشق پاک مجنون به لیلی را
به یادت آوردم
سال ها بود از یاد برده بودی
احساست را، قلبت را و خودت را.
چه زود از خاطرت رفت
تو گفتی که عشق
چه زیبا می کند مقام دل را ...
امروز باید رفت
خواسته یا ناخواسته
میروم تا تو بمانی...
امروز که هستم
هیچ کس نمی داند کیستم
حتی تو ،
فردا که بروم
نامی نیک از من متولد می کنید
نیک اندیشان ،
امروزم را دریابید
فردا دیر است...
کاش فقط بختی داشتم
کاش تمام نگاهت را داشتم
که صبحی روشن
برای خود دست وپا می کردم
در این شب ظلمانی بی پایان
کاش تمام کلامت را داشتم
تا جمله ای می سرودم فرهاد وار
دردهای شیرین زندگی ام را
کاش تمام دستت را داشتم
و نوازش های عاشقانه ات را
که این نهایت دل من بود
در این دایره ی زندگی
کاش تمام مهرت را داشتم
تا نامرادی هایم را
یکسره با جادوی عشق
به کام می رساندم
کاش فقط بختی داشتم
تا ترا
درهر زمان
و درهر مکان
به دور از چشم زمین و زمان
سخت در آغوش گیرم
و نجوای احساست را
با گوش دل درک کنم
من ترا می خواهم
از امروز تا بی نهایت
به اندازه ی تمام
نفس های آمده و
فرداهای نیامده ام
ترا می خوانم
که خود
مرا خواندی به آوازی عاشقانه
در دل سکوت شب
و تمام رویای زندگی ات را
با من قسمت کردی
و مرا دعوت کردی
به امیدی هر چند دور
ترا می خواهم و آغوش گرمت را
ترا می خواهم و دستان پر مهرت را
ترا می خواهم و صدای مهربانت را...
دوستت دارم...
سفر
دوستان عزیزم :
سفر کوتاه دو یا سه روزه در پیش است .
از فردا عصر می رم و ان شاءالله تا شنبه عصر بر می گردم .
لطفا از دوری من غصه نخورین چون من دل ندارم .
بچه های خوبی باشین .
در رو روی آقا گرگه باز نکنین .
دست به گاز و آتیش نزنین .
مشقاتونو خوب بنویسین .
و از همه مهم تر فراموشم نکنین . 
چون من از فراموش شدن می ترسم .
از این که دلتنگ نشم و دلتنگم نشین ،
از این که فردا رو بی یاد دوست آغاز کنم و بی غم دوست به پایان ببرم ،
از این که از خاطرم بی تفاوت بگذرین و از خاطرتان بی تامل بگذرم ،
از ندیدن خوبی ها و از گفتن بدی هاو...
از همه ی این ها می ترسم . . .