تقدیم به او که خواهد ماند

دیوانه چون طغیان کند زنجیرو زندان بشکن

از عشق لیلی حلقه ای بر گردن مجنون کند 

  گمنام آمدم ، گمنام تر می روم.

                عشق پاک مجنون به لیلی را

                                            به یادت آوردم     

   سال ها بود از یاد برده بودی

                    احساست را، قلبت را و خودت را.   

  چه زود از خاطرت رفت 

                       تو گفتی که عشق

                              چه زیبا می کند مقام دل را ...  

   امروز باید رفت

             خواسته یا ناخواسته

                         میروم تا تو بمانی... 

  امروز که هستم

           هیچ کس نمی داند کیستم

                                حتی تو ،

                                   فردا که بروم

                                           نامی نیک از من متولد می کنید  

نیک اندیشان ،

امروزم را دریابید

 فردا دیر است...