روزجهانی عصای سفید

می دانم آسمان آبی ست و دریا آبی تر .  

می دانم کوه قهوه ای ست و بال پرندگان و گل ها رنگارنگ ،  

می دانم که شکوفه ی درخت سیب صورتی ست  .  

می دانم اما در ذهن کوچک من همه ی رنگ ها تیره ست و 

 فقط یک رنگ وجود دارد : سیاهی...    

هر روز صبح وقتی از خواب بیدار می شوم دست ها و گوش هایم به حرکت در می آیند .  

هر روز با دست ها و گوش هایم می بینم . 

 صورت مادرم را لمس می کنم و دستان پر مهرش را . من او را می بینم . او زیباست . 

 اما چهره ی غمگینی دارد .  من لبخند تلخش را می بینم . 

پدرم را که دلداری ام می دهد و من تلاشش را برای مخفی کردن دردهایش می بینم .  

می بینم  خوبی ها و بدی ها را . می بینم زیبایی ها و زشتی ها را .  

می بینم خنده ی عابری را پس از افتادن...

می دانم دنیای اطرافم پر از رنگ است .

من دنیای هفت رنگ اطرافم را می بینم . من با چشم دل می بینم ...

......................................

 دوست من

عصای دستت می شوم .  

با آرامش بر شانه ام تکیه کن . 

 من تو را از جاده ی زندگی عبور می دهم .  

من با توام . 

 در کنار تو ....  

بیست و سوم مهر ماه روز جهانی نابینایان ( عصای سفید ) گرامی باد .